Η ιστορία του τόπου αυτού, όπως ολόκληρου του νησιού ξεκινάει από τα προϊστορικά χρόνια. Σε πολλές περιοχές διαπιστώνεται κατοίκηση συνεχής ήδη από τη νεολιθική εποχή.

Η πόλη των Χανίων κτίστηκε στη θέση της αρχαίας Κυδωνίας (ο Κύδων ήταν γιος του θεού Ερμή και της Ακακαλλίδος, κόρης του Μίνωα). Καταστράφηκε κι εγκαταλείφθηκε με την κατάκτηση της περιοχής από τους Ρωμαίους τον 1^ο αι. π.Χ. Δραστηριότητα επανεμφανίζεται επι αραβοκρατίας τον 9^ο αι. Το 1205 οι Βενετοί έκτισαν στη θέση αυτή που αναφερόταν στα κείμενα της εποχής ως Κανέα ή Κανία μία πόλη που εξελίχθηκε στο σημαντικότερο εμπορικό κέντρο της δυτικής Κρήτης.

Από το 1252 η πόλη τειχίζεται και από τον 16^ο αι. κτίζεται το Καστέλλι όπου ήταν η έδρα βενετικής φρουράς. Η πόλη εξελίχθηκε με τον καλύτερο τρόπο κι έφτασε στον τελευταίο αιώνα της ενετοκρατίας να έχει μεγάλη οικονομική και πνευματική άνθιση, ώσπου το 1645 πέφτει στα χέρια των Τούρκων. Από το 1850 μεταφέρεται εδώ η έδρα της οθωμανικής διοίκησης όλου του νησιού, η έδρα του Βαλή, του γενικού στρατιωτικού διοικητή. Το 1898, με την απελευθέρωση, η πόλη γίνεται η πρωτεύουσα της Κρητικής Πολιτείας με Ύπατο Αρμοστή τον πρίγκηπα Γεώργιο.

Την 1/12/1913 η ελεύθερη πια Κρήτη ενώνεται με την Ελλάδα και η ελληνική σημαία υψώνεται στο φρούριο του Φιρκά. 

Η πόλη των Χανίων, που βρίσκεται στο μυχό του ομωνύμου κόλπου διακρίνεται στην παλιά και τη νέα πόλη. Η παλιά πόλη είναι γεμάτη βενετσιάνικα κτήρια με μεταγενέστερες τούρκικες παρεμβάσεις. Η συνοικία Σπιάντζια (Πλάζα) είναι τούρκικος μαχαλάς με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου που μετετράπη σε τζαμί τον καιρό της τουρκοκρατίας από τον σουλτάνο Ιμπραήμ. Στην συνοικία Τοπανάς υπάρχουν πολλά βενετσιάνικα μέγαρα. Εδώ επι τουρκοκρατίας ζούσαν πολλοί εύποροι χριστιανοί και βρίσκονταν τα προξενεία των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά και το Φρούριο Φιρκάς όπου φυλακίζονταν οι επαναστάτες.

Στη συνοικία Καστέλι βρισκόταν το παλάτι (palazzo) του βενετού διοικητή και αργότερα το κονάκι του τούρκου πασά. Ανάμεσα σε αυτά μπορεί κανείς να βρει το καθολικό της ενετικής μονής του Αγίου Φραγκίσκου, που σήμερα στεγάζει το αρχαιολογικό μουσείο των Χανίων, το κάστρο, εξαιρετικό δείγμα της ενετικής οχυρωματικής αρχιτεκτονικής, τα νεώρια του 14^ου-16^ου αι. και το βενετσιάνικο φάρο στο λιμάνι, την Παλιά Αγορά που κτίστηκε με πρότυπο αυτήν της Μασσαλίας και η πλατεία Σαντριβάνι, που σήμερα ονομάζεται πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου, κτισμένη από τους Βενετούς, συγκεντρώνει στις αρχές του 20^ου αιώνα τη διανόηση.

Στη Νέα Πόλη σημαντικά αξιοθέατα είναι η συνοικία Χαλέπα με τα κλασσικά αρχοντικά, τα ξενοδοχεία και τις πολυτελείς επαύλεις, μεταξύ άλλων εδώ οι κατοικίες του πρίγκηπα Γεωργίου και του Ελευθερίου Βενιζέλου, κι επίσης ο Δημοτικός Κήπος, που φτιάχτηκε από τον Ρεούφ πασά το 1870 με βάση ξένα πρότυπα. Στο Ακρωτήρι, στο λόφο του Προφήτη Ηλία υπάρχει και το μνημείο των τάφων του Ελευθερίου και του γιου του, Σοφοκλή.